مدیریت انرژی در تعریف به معنای استفاده مقرون به صرفه و کارآمد از انرژی است. بسته به نوع مصرفی که یک ساختمان دارد دستگاههای پرمصرف متفاوتند.
به عنوان مثال در ساختمانهای اداری و تجاری دستگاه تهویه مطبوع و سیستم روشنایی مرکزی پرمصرفترین هستند. البته کاربرد سیستم های HVAC مصرف انرژی را تا حد زیادی با کاهش روبرو ساخته است.
در جهت کاهش هزینه های صنعت ساختمان و استفاده بهینه از تکنولوژی و بکارگیری فناوری ارتباطات و رایانه عملکرد سیستمهای مدیریت و اتوماسیون ساختمان چشمگیرتر می گردند که در مجموع صرفه جویی انرژی را در بر خواهد داشت.
در واقع مزیت استفاده از سیستمهای جدید کاهش مصرف قابلیت نصب ساده آنها بر روی شبکه های کامپیوتری و کنترل سیستم بدون نیاز به کابل کشی پرهزینه و استفاده از تجهیزات گران قیمت میباشد. با در نظر گرفتن میزان مصرف انرژی و با توجه به روشنایی روز و دمای بیرون، سیستم قادر است یک روش مصرف ارزان قیمت را همراه با صرفه جویی در انرژی انتخاب نماید.
در نظر گرفتن دمای مطلوب ساختمان براساس نوع استفاده ای که از آن میشود مصرف انرژی را تا حد بسیار زیادی محدود میکند. این کار با در نظر گرفتن اطلاعات اولیه ای که کارفرما به سیستم میدهد و همچنین داده هایی که سیستم به عنوان پیش فرض دارد از جمله تغییرات روزانه و فصلی شرایط طرح و نحوه انتخاب تجهیزات صورت میگیرد. در نتیجه پروسه مصرف تصاعدی انرژی و ایجاد هزینه های بالا برای نگهداری ساختمان از بین میرود. به این ترتیب سیستمهای مدیریت انرژی در ساختمان EMS تعریف میشوند.
EMS ها با تنظیم عملکرد ساعتی و یا دورهای تجهیزات از مصرف بی رویه آن جلوگیری می نمایند. به این معنا که زمان و رنج خاموش و روشن شدن دستگاه را با توجه به داده های از پیش تعیین شده ای براساس یک سیستم یکتا و به کمک ساعت های کنترلی کنترل میکند.
